آدم‌های فوق کمال‌گرا؛ باید کمال‌گرایی‌شون رو مهار و کنترل کنند.
این تنها راهی هست که بتونند از زندگی لذت ببرند.
در غیر این صورت، کمالگرایی تبدیل به یک درد و رنج بی‌انتها میشه.
+واژه کامل‌گرا به جای کمال‌گرا رو قبول ندارم. برای کمال‌گرا؛ هیچ کاملی وجود نداره :)
پلڪــــ شیشـہ اے
واقعا فلج کننده ست.
پلڪــــ شیشـہ اے
بلییی بلییییی
این داستانهای وسواس گونه مثل پیچک کل زندگی من و گرفتن
با کمک روانشناسی که چند سال پیش میرفتم خیلی بهتر شدم.
ولی این قصه سر دراز داره. خیلی اذیتم. پروژه های ارشدم میرفت روی هوا هر بار.
مشاوری که اخیرا رفتم گفتن برم روانپزشک. این داستان های وسواس فکری یه بخشیش با داروی ضد افسردگی ظاهرا حل میشه. چون افسردگی هم داشتم.
خلاصه که اینجوریه🥴
استیص آل
یکی از نقاط عطف زندگیم اونجایی بود که تونستم جنبه های کمال گرایانه خودم رو با آگاهی و چشم باز ببینم. ازون موقع به بعد پیشرفت های فردی خیلی زیادی داشتم
چرا حرف به این‌درستی دیس‌لایک خورده؟