رُمنتیک تایم
پنجشنبه, ۲۳ فروردين ۱۳۹۷، ۱۰:۵۹ ب.ظ
امروز یه ذره حالم گرفته شد. سعی کردم به چیزای خوب زندگیم توجه کنم.
فردا به انتظارت خواهم بود ای آواره بیابان ها، برای فقط و فقط و فقط هـــــــزار و صـــد و هـــشتاد و چـــهار سال...
اینکه چقدر خوبه که یه دختر احساساتی داری که توی دنیاش، حتی چراغ مطالعه ها هم می خوابند...
اینکه مثل توی فیلم ها، روسری بافت سفیدم رو میندازم روی دوشم و میرم توی حیاط و هوا می خورم...
اینکه باغچه ما چقدر «حال خوب کن» هست تو فروردین...
و چقدر آسمون این خونه برای «من» زیاد و بزرگه...
و وقتی حالم خوب شد، مهمونامون اومدند با یک دسته گل ... اینم کوفته تبریزی، شاهکار یک عدد صالحه لُر!!!
امروز به یاد عصرهای جمعه افتادم. برای من دلگیر نیستند خیلی... نمی دونم چرا. ولی امروز عصر پنج شنبه برام مثل غروب های جمعه بود...
فردا به انتظارت خواهم بود ای آواره بیابان ها، برای فقط و فقط و فقط هـــــــزار و صـــد و هـــشتاد و چـــهار سال...
اللهم عجل لولیک الفرج
چه تصاویر قشنگی ...
ای کسانی که ایمان آورده اید ، مبادا با کوفته های خوشمزه دل مردم را آب کنید .
چرا چراغ مطالعه و عروسک جز لاینفک زندگی خانم هاست ؟ :)
خدا حفظشون کنه براتون ان شاءالله