فاطمه‌زهرا خیلی به کتاب علاقه داره. در واقع ترجیح میده کتاب بخونه تا این‌که نقاشی بکشه و ترجیح میده کتاب بخونه تا این‌که پویا ببینه و ترجیح میده از پاهاش استفاده کنه تا دستاش و واقعا پاهای نیرومندی داره. در نتیجه فعلا علاقه‌ی کمتری به نقاشی داره.

یه مدت بود که مغزم هشدار می‌داد که فاطمه‌زهرا خیلی تلویزیونی شده. دلیلش هم واضح بود. چون تمام کتاب‌هاش داغون شده بودند و اسباب‌بازی‌هاش هم خیلی کم بودند. تصمیم گرفتیم بریم بخریم. نتیجه شده این ها! ۵ تا کتاب با دو تا مجموعه کتاب که جمعا میشه ۲۵ تا. البته دوتا وسیله بازی هم خریدیم که بعدا حرف و حدیثی پیش نیاد که شماها فقط کتاب می‌خرید و ...

فاطمه‌زهرا مجموعه ۱۰ جلدی "چه مهربان است خدا" رو قبلا داشت. (مناسب برای گروه سنی الف و ب) ولی پاره شده بود. من تمام تلاشم رو کرده بودم که سالم بمونند اما یه روز به تشخیص مادرم برای خلاقیت فاطمه‌زهرا، با هم نشستند و کتاب ها رو با پانچ سوراخ سوراخ کردند. این شد که کم‌کم ارج و قربشون پیش فاطمه‌زهرا کم شد. اما امشب به تشخیص من یک‌بار دیگه این مجموعه خریداری شد و جالب اینه که ده‌بار فاطمه زهرا گفت: دیگه اینا رو پاره نمی کنم! :)

ولی باید بگم استراتژیک‌ترین کتاب‌هایی که خریدیم، مجموعه ۱۰ جلدی "قصه‌های خدا" است. (مناسب برای گروه سنی ب و ج) بچه که بودم، مادرم برام قصه‌های پیامبران رو میگفت. بزرگ که شدم از بین قصه‌های شبِ مادرم، همین‌ها خاطرم مونده بود. حتی به مامان می‌گفتم تو خودت قصه‌ی فلان پیامبر رو برام گفتی ممکن بود یادش نیاد. قطعا چون این قصه‌ها، احسن القصص هستند...

دیشب ۵ تا کتاب دیگه رو براش خوندم و از هر مجموعه یک کتاب. ولی زمان خوندن کتاب "مردی در شکم نهنگ"، شوق و هیجان خاصی توی چشمای فاطمه زهرا دیدم و این رو هم نه دروغ میگم و نه اغراق می کنم.

من قصه‌های پیامبران رو این‌قدر براش می‌خونم تا اینکه خودش کم‌کم بزرگ بشه. قرآن بخونه و کتاب های آقای عابدینی رو بخونه، بزرگ‌تر بشه و قرآن بخونه و فصوص الحکم بخونه... منم کنارش می‌مونم. مطمئنم که بهتر از من خواهد بود...

یه چیزی هم اضافه کنم: شبکه پویا و نهال خوبه ولی انیمیشنِ ترازِ بچه ی مسلمونِ انقلابی کم داره. فعلا تنها انیمیشنِ ترازی که دیدم، "پهلوانان" هست که واقعا برای ما بزرگترها هم جذاب و دوست داشتنی هست اما در گروه سنی فاطمه زهرا به نظرم خیلی جای کار داریم...

+ این روزها خیلی روزهای پرتنشی هست. مواظب باشیم. اگر اصلِ نظام رو زمین بزنند قطعا جنگ داخلی میشه و همه متضرر می‌شوند... جبهه بندی‌ها بدون شک، یکی حق هست یکی باطل... داریم بر میگردیم به سال ۵۷ ولی با ۴۰ سال تجربه. مواظب باشیم که توی کدوم جبهه قرار می‌گیریم. می‌تونیم پیشرفت کنیم و اوضاع رو عوض کنیم و می‌تونیم دست گدایی به سمت دشمن دراز کنیم و به خاک سیاه بنشینیم.

+ هر دو مجموعه کتاب‌ها از نشر طلایی هستند.

+ کامنت ها رو می بندم چون باید با تمام قوا توی دنیای واقعی باشم... اگر کارِ واجبی بود خصوصی پیام بدید. ممنون.