صالحه


صالحه
اللهم بارک لمولانا صاحب الزمان
دختر والدین برای ۲۹ سال
همسر ۱۱ ساله
مادر × ۳
سطح ۲ گرایش فلسفه از جامعه الزهرا
کارشناسی ارشد معارف انقلاب اسلامی از دانشگاه تهران

بایگانی
نویسندگان

مسیرِ "شدن"

جمعه, ۲۳ شهریور ۱۳۹۷، ۰۷:۱۶ ب.ظ
در یکی از وبلاگ‌ها، حرفِ از خانم دباغ بود و نبودنِ مادر بالای سرِ بچه‌ها و اولویتِ کارها و مسئولیت‌های یک زن.
یک حرفی خیلی ذهنم رو مشغول کرد و اون این بود که کجا ما یک روایت داریم که وظیفه‌ی زن، موندن در خانه و نگهداری از بچه‌هاست! خیلی هم فکر کردم...
نهایتا نگاه کردم به اسوه‌های خانمِ دباغ: حضرت زهرا سلام الله علیها و حضرتِ زینب و فاطمه معصومه سلام الله علیهما و آسیه و مریم و حضرتِ خدیجه
این‌ها زن‌ترین، زنانِ عالم بوده‌اند... نقطه‌ی اشتراکِ همه‌ی این‌ها دفاع از ولایت بوده‌!
برای همین تا وقتی که وظیفه‌شان اقتضا‌ی فرزندآوری و تربیتِ نیرو را برای ولیِ امر داشته، با تمامِ توان در آن عرصه فعالیت کردند. حضرت زهرا ۱۸ سال داشت و ۴ فرزند؛ خانم دباغ ۸ فرزند؛ حضرتِ زینب فقط ۴ پسرِ شهید در کربلا...
اما وقتی که زمانِ دفاع از ولایت شده، از جان که هیچ، از همسر و فرزند بریدند و با تمام وجود در ولایت ذوب شدند.
یکی شهید شد.
یکی اسیر شد.
یکی راهیِ دیارِ غربت شد.
یکی تمام دار و ندارش را داد.
یکی تهمت و افترا شنید.
و باز یکی دیگر شهید شد.
برای همین خداوند آسیه و مریم رو الگوی تمام زنان و مردانِ عالم معرفی می‌کنه. چون ولایت مداری، جنسیت نمی‌شناسه.
اما این مساله‌ی مهم رو نباید با این که آدم بچه‌ش رو چند ساعت یا یکی دو روز تنها بذاره، تا در خودش آمادگیِ پذیرش ولایت رو ایجاد کنه، قاطی کرد. هرچند که مشکلِ ما در همین تشخیص هست. اینکه آیا کارِ ما در جهتِ بسطِ نورِ ولایت و هدایت هست یا نه. که اکثرا نیست :( برای همین هم به خودمون شک داریم.
بگذریم...
+ چند روز پیش داشتم عدلِ الهیِ شهید مطهری رو می‌خوندم. چقدر دلم خواست که مثلِ امِّ سلیم باشم. انقدر آرامش داشتم باشم که اگر بچه‌ام در اثر بیماری مُرد، هم خودم آروم باشم، هم بتونم به شوهرم تسلی بدم... 
موافقین ۱۰ مخالفین ۰ ۹۷/۰۶/۲۳
صالحه

نظرات  (۹)

سلام
چقدر من این مباحث رو دوست دارم و برام مهمن
از روز ولادت حضرت معصومه یه متن نیمه آماده در این زمینه دارم هنوز تکمیلش نکردم.
چون فعلا میخوام بخونم
و فکر کنم...
تا بعد بتونم حرف های خیلی زیادی که دارم زمینه رو بگم

پاسخ:
سلام
من که خیلی یهویی اینا به ذهنم اومد
راستش یه جورایی بنا ندارم حداقل تا ده سال دیگه خیلی وارد فضای انتقال این حرفا به دیگران بشم ولی یک خطور ذهنی بود که برای خودم جواب همه ی سوالاتم بود
یهو به دلم زد بنویسم دیگه:)
قالب تون هم خیلی قشنگه
مبارک باشه....

پاسخ:
ممنونم عزیزم. تازه دیدی؟ :)
مگه کار مردها هست؟ 
پاسخ:
قضیه ی گریه نکردن واسه بچه رو میگی؟
همه چیز به ایمان بستگی داره دیگه... جنسیت توش معنا نداره
۲۳ شهریور ۹۷ ، ۲۰:۴۷ کرگدنِ بنفش
تغییرات زمانه رو هم باید در نظر گرفت دیگه ؛) 
///
البته من خودم بچه دار بشم تا ۲ سالگیش که کلا ۲۴ ساعته باهاشم :) 
حتی دو ساعت هم اجازه ندارید تنهاش بذارین :) 
تا دو سه سالگی بچه ها نیاز دارن که کسی ۲۴ ساعت هروقت خواستن در اختیارشون باشه و کنارشون ! فقط هم ی نفر ... نمیشه بدیش دست پرستار و مادرشوهر و ... یا فقط باید بدی دست پرستار ! یا فقط خودت... یک نفر ثابت.... 
وگرنه به شدت بچه رو آسیب میزنی... 
هر بار که حتی برای یک ساعت نباشی ، بچه تو رو از دست میده ! یه چیزی مثل شوک مرگ ! 
بعد از یه مدت هم اگر صداش در نمیاد ، به خاطر اینه که به بی تفاوتی محض رسیده و داغون شده ! 

پاسخ:
اگر منظورت کلیت بحثه... موافق نیستم :)
///
من تا یک سالگی بچه ام، فقط یه بار رفتم استخر. از یک تا دو هم کمتر از 20 روز؛ هر بار برای حدود 5 الی 2 ساعت ... اونم مجبور بودم برم امتحاناتم رو بدم یا یک کلاسِ درسیِ مهم بود. در کل از 710 روز، فقط 20 روز پیشش نبودم :) تازه پیش باباش می موند. به ندرت دست مامانم سپردم!
ولی این حرفا به طور کلی بود دیگه... نه برای بچه زیر 2 سال
برای خودم و کسانی نوشتم که تصورشون این بوده که اسلام میگه باید توی خونه نشست و بچه داری کرد و لا غیر
کارهای مهمی هستند که اسلام بر دوش زن و مرد میذاره و زن ها هم باید تا حدی که توانش هست و همون طور که در پست گفتم، اقتضاش هست انجام بدن
مثل طلب علم! :)
آیه قرآن داریم «و قرن فی بیوتکن»

روایت از حضرت زهرا هم داریم که بهترین حالت برای زن این هست که نه او مردی رو ببینه نه مردی او رو
و روایت داریم که تربیت فرزند حق مرد هست و بهتره این حق رو به زن اعطا کنه.
و روایت‌های دیگری که به نقش همسری و مادری زنان تأکید زیادی کردند و ارجحیت حضور زن در خانه نسبت به بیرون

زن بودن یک سری اختصاصاتی داره، از جمله دختری، مادری، همسری
ویژگی هایی که اون رو از مرد متمایز می کنه
و وظایفی که اگر انجام نده بدیل وحایگزینی نداره.
مجموعه همه ی این ها یک تعریفی از زن و وظایف زنانه به ما میده

در مورد مردان هم همین طور هست.

اما یک سری ویژگی‌هایی هست که محصور در جنسیت نیست، بلکه هر انسانی باید ان هارو داشته باشه. از جمله ولایت مداری، تلاش فرهنگی سیاسی و افزایش بصیرت، تحصیل علم و...

یک زن مجموعی از اختصاصات زنانه هست و ویژگی های انسان حق مدار.
زمان و موقعیت شناسی مهم ترین خصوصیتی هست که هر زن و مردی باید داشته باشه تا بدونه در هر شرایط اولویت براش کدومه.
زمان های جنگ یکی از موقف های امتحان مردان در تشخیص اولویت هاست. که بالای سر خانواده بمونه یا بره جنگ. بهانه خیلی از کسانی که در این امتحان مردود شدند موندن بالاسر خانواده بوده در صورتی که اولویت اون نبوده.
برای خانم ها هم همین طور. باید در شرایط مختلف تشخیص اولویت داشته باشن.
آیا همه ی حضور اجتماعی خانمهای ما و خونه ننشستنشون بر اساس ولایت مداری و حق مداری هست یا جا به جایی اولویت ها؟
واقعا خانم دباغ می تونن الگوی کاملی برای تمام زنان ما در شرایط حاضر باشن؟
اگر زنان ما در هر شرایطی شبیه ایشون باشن حق هست؟

در مطالعه زندگی این بزرگواران خیلی باید دقت کرد تا مولفه های زمان شناسی زندگیشون استخراج بشه. چون این افراد الگوی همه زمانی و همه مکانی نیستند، بلکه در شرایط زمانی و مکانی خودشون عملکرد صحیح داشتند.


پاسخ:
آیه که ناظر به اینه که بی دلیل از خانه خارج نشید! یعنی یک کار خاصی داشته باشید که مجبور بشید از منزل بیرون بیایید. آیه خیلی واضحه. و من هم مخاطب ذهنیم کسی هست که این مساله ها و سوال های اولیه توی ذهنش حل شده. 

آفرین! پس این روایات که در تایید منه! ارجحیت و بهتر بودن یک چیز، به معنای ثابت کردنِ وظیفه بر گردنِ زن نیست! 

من میگم بعضی از خانم ها، معمولا هم مذهبی و تکلیف محور، تصور می کنند وظیفه شون اینه صبح تا شب، فقط توی خونه باشند و مشغول بچه داری. وقتی هم میخوان بیرون برن، نمی تونن تشخیص بدن، اولویت با چه کارهایی هست و چه کارهای زمین مونده ای رو باید انجام بدن و بعضا، تکلیف خودشون رو منحصر به فضای خونه می بینند.

احساس کردم با نگاه کردن به بحثِ ولایت، می تونیم وظایف خودمون در جامعه رو تعریف کنیم چون ما در قبال ولی، مسولیت داریم دیگه! اصلا هم محدود به دوران جنگ و ... نیست. همه ی زمان ها و مکان ها رو در بر میگیره. هر وقت وظیفه اقتضا کنه، باید وارد عمل شد! مثل خانم فاطمه زهرا که به خاطر اهمیت مساله، بچه شون شهید شد و خودشون هم همینطور و ... 
یا خانم دباغ! اتفاقا منم قبلا فکر می کردم خانم دباغ برای زمانِ ما، الگو نیستند ولی دیروز وقتی این معیار و ملاک و شاخصِ ولایت مداری رو بهش توجه کردم، دیدم دیگه بحث سرِ اتفاقات خاص و رفتارهای خاص و ویژه ی یک فردِ خاص نیست. بحث فرا زمانی و مکانی میشه!

حرفات درسته
ولی خب از همه بر نمیاد :)
گذشتن از فرزند خیلی سخته همه ابراهیم نیستن بتونن اسماعیل‌شون رو قربانی کنن
پاسخ:
صد در صد
خب منم دوست دارم یک کاری بلد باشم که از همه بر نمیاد دیگه :))
سلام
جانا سحن از زبان ما می گویی...
ولایت مداری...باید قبول کنیم که اون قدر جذابیت های دنیای موهوم زیاده که گوش دل ما صدای ولی زمانمون رو نمیشنوه و باعث سرگشتگی در ما میشه...
بعضی اوقات باید بین خوب و خوبتر انتخاب کرد.
پاسخ:
سلام پیچک جون! 
آخ که زدی تو هدف : وهم!

ولی منظورت از خوب و خوب تر چیه؟ نفمیدم!
احسنت بهت :)) 
پاسخ:
:) :*
۲۴ شهریور ۹۷ ، ۲۲:۳۵ سیده فاطمه علوی
استفتاء:
آیا زن می تواند چریک باشد؟
پاسخ:
بسم الله الرحمن الرحیم
بهتر است چریک پرور باشد.
روح الله الموسوی الخمینی



(ضمن تشکر از نظر بسیار مناسب رهرو ... این سؤال در اوج نیاز جامعه اسلامی ایران به چریک و رزمنده از امام خمینی پرسیده شده است . ما خانم ها هم مثل سایر انسانها با نگاهی متکی به علایق خود که گاها آمیخته به هواها و امیال نیک و بدمون هست معصومین مطلق و غیرمطلق رو تفسیر میکنیم . لذاست که از تمام زندگی زنان بزرگ عالم نقاطی رو برای الهام بخشی خود انتخاب و پررنگ میکنیم که بیشتر مدنظرمون هست. به عنوان چند مثال : فاطمه <س> وقتی از منزل بیرون آمد و خطبه خواند که مردی برای بیرون آمدن نمانده بود . همین فاطمه با آن مقام ها و منزلت اکثر عمر خویش را کنج خانه در حال حسن و حسین پروری بود. زینب <س> وقتی خطبه آتشین خواند که مردی نمانده بود ؛ و الا وسط معرکه کربلا مادامی که مردان غیور حسینی شهید نشده بودند، زینب پشت جبهه ماند . در اصل بحث مطلبتان که وظیففه شناس باشیم بحثی نیست ؛ لاکن امثال ما معمولا در عمل و در زندگی خود با جهت دهی دلخواه به این گونه مسائل نتایجی باب میل خود میگیریم و مدام دغدغه ها و دل نگرانی های گوناگون برای همسران خود ایجاد میکنیم. بدتر آنکه خوب میدانیم بعضی همسرانمون مهم ترین وظایف اجتماعی زمان غیبت رو بر دوش خود حمل میکنند . اما مدام با اعمال و رفتار و توجیه های اینگونه و مصداق سازی با زنان معصوم ، همسرانمون رو به طرق گوناگون از وظایف اجتماعیشون بازمیداریم و دغدغه های فکری و عملی در امورشون ایجاد میکنیم)
پاسخ:
سلام دوستِ عزیز. خیلی ممنون از این پیامِ بسیار پربار و صحیح! خیلی صحیح.
راستش اگر بخوام خودِ پیامتون رو نقد کنم، هیچی برای گفتن ندارم. 
اما اگر بخوام پیام رو در نسبتِ با پستی که گذاشتم، بررسی کنم، باید بگم اصلا بحثِ این پست چیز دیگه‌ای هست...
اون قسمتی که نوشتم برای همین تا وقتی که وظیفه‌شان اقتضای فرزند آوری... ناظر به همین صحبت های شماست. اما بحثِ من در مورد اون روحِ کلی‌ای هست که زن به خاطر اون، هم خودش رو وقفِ خانواده می‌کنه و هم از خانواده دل می‌کنه! اون معیار و میزانی که ارزشش رو داره انسان به خاطرش دست از علقه‌های طبیعیش برداره.
معیارِ ولایت خدا و رسولش و اولی الامر!
صحبتِ من همین جا بود که نکنه ما زن ها به دلایلِ واهی و برای کارهایی که ارزشِ واقعی ندارند، خانواده‌مون رو رها کنیم و دست از وظایفمون بکشیم.
تنها چیزی که ارزش داره در راهش فدا بشیم، ولیِ امر هست  ولی نه تا میگی الا الله! می‌خوام برم بسیج و مسجد و پایگاه و دانشگاه و حوزه و فلان و بهمان! بگیم این همون دفاع و فدا شدندر راهِ ولیِ امر هست... نه! ابدا منظور من این نبود.
ولی ازتون بی نهایت ممنونم که وقت میذارید و کامنت میذارید تا به روشن شدن بحث کمک کنید. ممنون

ارسال نظر

کاربران بیان میتوانند بدون نیاز به تأیید، نظرات خود را ارسال کنند.
اگر قبلا در بیان ثبت نام کرده اید لطفا ابتدا وارد شوید، در غیر این صورت می توانید ثبت نام کنید.
شما میتوانید از این تگهای html استفاده کنید:
<b> یا <strong>، <em> یا <i>، <u>، <strike> یا <s>، <sup>، <sub>، <blockquote>، <code>، <pre>، <hr>، <br>، <p>، <a href="" title="">، <span style="">، <div align="">